Μια αυλή με πολλές ιστορίες!

Σου χω πει για το καφενείο του «Λάκη» ε; Το μόνο πια από τα παλιά, αυθεντικά καφενεία, αυτά που πήγαιναν οι παππούδες μας για πρέφα και τάβλι. Κλασικό στέκι και σημείο συνάντησης μέχρι και σήμερα και ιδανικό για να «κόβεις κίνηση».

Λίγα λεπτά περπάτημα από το καφενείο, θα βρεις την Παναγιά τη Γερανιοφόρα. Παίρνεις το πλακόστρωτο που ανηφορίζει για το Πάνω Πετάλι, περνάς το διώροφο στα αριστερά σου με την ωραία καγκελόπορτα που κάποτε ήταν το πρώτο φαρμακείο του νησιού και ακριβώς απέναντι ένα ωραίο περιβολάκι με ρόδια, λεμόνια, βερίκοκα και μόλις αρχίσει να στενεύει το μονοπάτι θα δεις στα δεξιά σου μια καμάρα που σε οδηγεί στην αυλή της εκκλησίας. Θα την αναγνωρίσεις από το τμήμα αρχαίας κολώνας μέσα στην αυλή και το μαρμάρινο σκάλισμα πάνω από την πόρτα με την Παναγιά και τον Άι Γιώργη.

Κάποτε, μέχρι και τη δεκαετία του ΄90, γινόταν εδώ ένα ωραίο πανηγυράκι, παραμονή της Φλεβαριάτισσας που λεγόταν «λωλοπανήγυρο» γιατί δεν ήταν σαν τα άλλα. Το φαγητό ήταν ο πρόγονος του finger food και ευθύνη της γειτονιάς, οι παπάδες χόρευαν και – φαντάσου λίγο! – άντρες και γυναίκες έπιναν κρασί από τα μικρά κοιλώματα, ένα στο τελείωμα της αρχαίας κολώνας και ένα ενσωματωμένο στο πλακόστρωτο της αυλής, χωρίς να χρησιμοποιούν χέρια ή ποτήρια!

Αν κοιτάξεις ανατολικά, κάτω από τη Γερανιοφόρα, θα δεις ακόμα μια εκκλησία, τον Άγιο Αντώνη. Κάποιοι στο καμπαναριό του βλέπουν το μουστάκι του Dali !

Η αυλή αυτή έχει ακούσει πολλές ιστορίες. Από τις γυναίκες της γειτονιάς που μαζεύονταν παλιότερα για «βεγγέρες», για να «τα πούνε» όπως θα λέγαμε σήμερα, μέχρι τις εφηβικές εξομολογήσεις στην πίσω πλευρά, πολλοί και πολλές από μας έχουμε μοιραστεί στιγμές και αναμνήσεις στην Παναγιά την Γερανιοφόρα!