Πάλι παραλία, πάλι ήλιος, πάλι παιχνίδια στη θάλασσα, πάλι ξεγνοιασιά. Βαρέθηκα. Κουράστηκα.
Όχι, δεν είμαι τρελός. Όχι πολύ τουλάχιστον. Νομίζω… Είναι γιατί όταν τα παιδιά τσαλαβουτάνε, εγώ είμαι σε εγρήγορση. Για να είναι ξέγνοιαστα, είμαι αγχωμένος. Δεν το γογγύζω, αλλά θέλω κάτι διαφορετικό σήμερα. Κάποιες ώρες ξέγνοιαστες για μένα και… στη δροσιά. Ναι, για τον ήλιο ήρθαμε στη Σίφνο και για τη θάλασσα. Τρεις μέρες τώρα όμως δεν κάνουμε κάτι άλλο. Θέλω διακοπές από τις διακοπές!
Σε μία αναζήτηση που έκανα στον γούγλη την περασμένη εβδομάδα, απ’ την Αθήνα, έπεσα πάνω σε μία κοπέλα που κάνει –μεταξύ άλλων- μαθήματα μαγειρικής. Δεν είναι του τύπου μου αυτές οι δραστηριότητες, αλλά θα αρέσουν στα παιδιά. Αν έχει διαθεσιμότητα, λέω να τους πάω εκεί. Να είναι κοντά μου να μην τους έχω στο νού μου, να χαλαρώσω λίγο… Την βρήκα εύκολα. Ρόνια από sifnosevents. Δεν μπορεί σήμερα. Θέλει να το ξέρει τουλάχιστον μία μέρα νωρίτερα. Έκλεισα για αύριο, Τρίτη. Υπομονή άλλη μία μέρα…
Επιτέλους ξημέρωσε Τρίτη. Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα! Πρωινό, δόντια και φύγαμε για Απολλωνία.
Μας περίμενε στο στενό. Πρώτη φορά στο στενό φέτος και πρώτη φορά με φως γενικότερα. Όμορφο είναι. Διαφορετικό απ’ αυτό που θυμάμαι. Θα το περπατήσω αργότερα, ευκαιρία είναι να κάνουμε και την βόλτα μας πριν το φαΐ. Μπαίνουμε στο σπίτι. Μεγάλο σπίτι. Ψηλοτάβανο, με πέτρινους χονδρούς τοίχους και παραδοσιακά έπιπλα και ωραία αύρα. Κέρασμα και κουβεντούλα με τα μικρά. Τα κέρδισε με τη μία. Ωραία! Δεν θα έχει γκρίνια. Πάμε στην κουζίνα. Σήμερα θα φτιάξουμε όλοι μαζί γεμιστά, γιουβαρλάκια και μελόπιτα.
Οι ντομάτες κακομούτσουνες. Έτσι πρέπει –λέει η Ρόνια. Είναι ντόπιες, από το μποστάνι. Δεν βγαίνουν με καλούπι! Τα παιδιά διάλεξαν τις θέσεις τους, πήραν από μία ντομάτα και παρακολουθούν την Ρόνια να τους καθοδηγεί. Σταματάει. Με κοιτάει. «Πότε θα βάλεις την ποδιά σου;» Η τελευταία ελπίδα πως θα αράξω να χαζολογήσω στο φέησμπουκ χάνεται…
Δύο ώρες και πολύ γέλιο μετά, τα γεμιστά μας βγαίνουν από τον φούρνο! Ώρα ήταν, μας έχουν σπάσει την μύτη! Την τελευταία ώρα είναι και η Σμαράγδα εδώ, η κόρη της Ρόνιας. Περνάμε φανταστικά. Τα παιδιά ήδη κρατάνε τα πιρούνια τους. Ο καθένας θα φάει όλα τα γεμιστά που έφτιαξε! Έτσι διαδίδουν! Να τα ‘βλεπε η μάνα τους πως κάνουν για τα γεμιστά!!!
Δεν το πίστευα πως θα ήταν τόσο ωραία, τόσο οικεία, τόσο φιλικά! Τα παιδιά θέλουν να ξανάρθουμε αύριο. Η Ρόνια όμως είναι κλεισμένη όλη την ημέρα. Έχει trekking. Μας προτείνει να πάμε κρουαζιέρα. Όχι στην Πολύαιγο. Να κάνουμε τον γύρο της Σίφνου. Είναι πιο όμορφα. Μου έδωσε και το τηλέφωνο ενός φίλου της που κάνει εκδρομές. «Είναι γαμώ τα παιδιά! Θα ξετρελαθείτε!». Αύριο κρουαζιέρα λοιπόν! Ωραία θα είναι, διαφορετικές διακοπές!
Μεθαύριο έρχεται η σύζυγος!
