Οικισμός Εξαμπέλων
Το τοπωνύμιο Εξάμπελα σημαίνει ξερά και χερσωμένα αμπέλια δηλαδή τα αμπέλια που έχουν εγκαταλειφτεί και έχουν μετατραπεί σε χωράφια.
Στην είσοδο του οικισμού είναι οι Αράδες, δηλαδή οι σειρές από δέκα περίπου, άλλους ερειπωμένους και άλλους καλοσυντηρημένους ανεμόμυλους.
Είναι η πατρίδα του ποιητή και ακαδημαϊκού Αριστομένη Προβελέγιου, του μεγάλου δεξιοτέχνη της μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής Νικόλαου Τσελεμεντέ.
Στα Εξάμπελα υπάρχουν οι εκκλησίες του “Γέρου” Άϊ Νικόλα, όπου υπάρχει και ο τάφος του Αριστομένη Προβελέγγιου, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Αθανασίου, του Αγίου Δημητρίου και της Παναγίας.
Στη Ν.Α. άκρη του χωριού σώζονται τα ερείπια του μαύρου πύργου, ενός από τους πιο γνωστούς πύργους της Σίφνου.
Έξω από το χωριό στο δρόμο προς το Φάρο και τον Πλατύ Γιαλό βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Βρυσιανής (1642) όπου και λειτουργεί το Μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης και στα εκθέματά του περιλαμβάνονται έντυπα παλαιών εκδόσεων, ένα ευαγγέλιο του 1796, λειψανοθήκες, εξαπτέρυγα, ιερά σκεύη, άμφια, εικόνες κ.ά.
Τα Εξάμπελα διαθέτουν αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα για τους θερινούς αλλά και τους χειμερινούς μήνες, εστιατόριο παραδοσιακό καφενείο-μεζεδοπωλείο, μίνι μάρκετ κ.λ.π.
